| |
| |
Kaybedenler Kulübü
- Öfff.. Eski sevgilimi hatıladım ya...
- Hangisini?
- İşte onu hatırlayamadım. Hiç, birisinin sana sahip olduğunu
düşündüğün oluyor mu? Ya da bir şeyin?
Bazı insanlar, aile kurmaya önem verirler. Bazılarıysa, başka bir takım şeylere değer verirler. Bunlara değer verirken, niye değer verdiğini düşünmez birey... Toplumun içinde erimiş olan birey. - Toplum, koleje girmeyi bir değer olarak sunduğu için yok sayma halidir. Koleje girmek için yarışır... Üniversiteye girmek için yarışır... Güzel bir kadınla evlenmek için yarışır. Devamlı bir yarış ve kazanma zorunluluğu...
- Aslında kazanmak nedir ki? Yalnız kaldığın o anda, "Ne oldu be? Şimdi ne olacak?" diyorsan, kaybedersin sen. Kaybetmişsin... - Bazıları sonsuz neşeye dolar.
- Bazıları sonsuz geceye.
- Bazen ölürsün.
- Bazen ölmezsin.
- Bazen büyün koşullar uygunken bile ölemezsin.
- Bazen kendinden uzaklaşmak ister insan.
- Bazen gidersin, sırf dönebilmek için.
- Bazen ağlarsın bayağı.
- Bazen ağlayamıyorsun bayağı bayağı.
- Bazen içmek istiyorsun da, bazen sen zaten içmeye gidiyorsun. ...Oysa bilmiyor ki, sevmek bir An'a ait. - Her şeyin başı su.
- Felsefenin de. - Geçenlerde Cuma'ya gittim.
- Ne zaman?
- Salı. Ben salıları gidiyorum, daha sakin oluyor. - Ben dün geceyi hatırlamıyorum.
- Ben 1980 sonrasını hatırlamıyorum. Kim ulan bu Erol Egemen? Bana kalırsa, hayat, yanlış zamanda yanlış yerde olmaktan oluşur. Fasulyeye yarım kilo şeker koyan herkesi kınıyoruz. - Nasıl gidiyor?
- Standart.
- İyi iyi. Allah standarttan ayırmasın. Yolda olmak, bir hıza sahip olmayı gerektirir. Aksi durun, yolda durmaktır. Durmak sıkıcıdır. Doğru zamanda, doğru yerde olmamaklardan oluşur her zaman hayat. Allah belamı versin. Yalnızlıktan kusacağım vallahi. - Yine sabah olacak, yine yeni bir gün başlayacak ve ben yine öleceğim.
- Bad'sin yani?
- Evet. Hayat çok boktan.
| | |
